TIT nr 41 (1784) z 11 października 2024r.

W drugim podejściu swego zawodowego życia Reymont zatrudnił się na tak zwanym wolbórkowskim odstępie DŻWW i w latach 1888−1889 pracował tu jako pomocnik dozorcy.

Wolbórkowski odstęp rozciągał się na długości około 10 km między Kalską Wolą a Łaznowem i głównie przebiegał przez prażskie dobra. Sercem odstępu był drewniany, dwudrożny most nad Wolbórką, i położony przy nim kolejowy przystanek o nazwie Wolbórka.

Zatrudnienie Reymonta na kolei stało się rzeczywistością dzięki staraniom jego ojca Józefa, który pragnął, by już dorosły syn osiągnął życiowe ustatkowanie, stał się samodzielny, wszak w domu Rejmentów były jeszcze trzy młodsze córki. Stach (Reymont) mieszkał z rodzicami i rodzeństwem w młyńskiej osadzie, zatem nie potrzebował służbowego zamieszkania, a do tego posiadał zdolność pisania, jak i kolejowe przeszkolenie, które już nieco wcześniej zdobył w Babach; wszystko to przemawiało na jego korzyć przy ubieganiu się o stanowisko na kolei. Najwyraźniej zaistniała potrzeba zatrudnienia pomocnika dozorcy odstępu, a to ze względu na tworzenie wolbórkowskiego odstępu (odcinka żelaznej drogi). W związku z tym postępowała budowa ceglanych kolejowych kieżek, utrzymywania dopiero co przywróconego przystanku, choć wówczas zatrzymywały się na nim tylko dwa osobowe pociągi na dobę w każdym z kierunku i to tylko na żądanie. Reymont miał nawet zastępczo odprawiać pociągi, wszak był już urzędnikiem kolei najniższego stopnia. Dalszymi jego obowiązkami były: zachowanie drożności torów, co zimową porą było dużym wyzwaniem, gdyż na odstępie występowały trzy przekopy, często zasypywane śniegiem; w końcu sporządzanie służbowych sprawozdań, nadzór nad robotnikami zarówno budowlanymi jak i torowymi.

Jak na razie 30 mln zł dotacji z Programu Polski Ład nie przepadło. Rząd zaakceptował zamianę budowy basenów termalnych na stworzenie kompleksu sportowego z halą i nową trybuną przy ul. Nowowiejskiej. Teraz jest pytanie, czy taką inwestycję zaakceptuje Rada Miejska. Nie zmienia się bowiem system finansowania. Miasto musi wyłożyć 60 mln zł.

Przed rokiem Tomaszów pozyskał 30-milionową dotację z rządowego programu Polski Ład na budowę basenów termalnych przy ul. Strzeleckiej. Jednak na czerwcowej sesji Rada Miejska nie wyraziła zgody na wprowadzenie 5-letniej inwestycji do Wieloletniej Prognozy Finansowej. "Budowa obiektu Termy Niebieskie Źródła w Tomaszowie" miała kosztować łącznie 91,3 mln zł. Na przyszły rok zaplanowano wydatki wstępne na 1,6 mln zł, a właściwa budowa miałaby się rozpocząć w 2026 r. z nakładami 18,8 mln zł. W kolejnych latach wydatki miałyby się kształtować na poziomie: 2027 r. – 20,3 mln zł, 2028 r. – 35,3 mln zł, a w 2029 r. – 15,3 mln zł.

Większościowi radni, opozycyjni wobec władzy wykonawczej, podali w wątpliwość realność proponowanego przez władzę tzw. montażu finansowego na realizację tego zadania. Po drugie, zakwestionowali potrzebę budowy tak kosztownych term w sytuacji, gdy samorząd musi udźwignąć olbrzymi ciężar finansowy, przekraczający 60 mln zł.

W większości radni uważają, że w mieście jest wiele ważniejszych potrzeb, które należy zaspokajać w pierwszej kolejności i grant z Polskiego Ładu można spożytkować z większą korzyścią dla mieszkańców.

Na kolejnej sesji w lipcu radni ponownie odrzucili budowę term, ale w zamian Rada Miejska podjęła uchwałę w sprawie wyrażenia woli przystąpienia do realizacji projektu pn. "Budowa zadaszonej trybuny sportowej wraz z zapleczem szatniowym obiektu sportowego przy ul. Nowowiejskiej w Tomaszowie Mazowieckim oraz wykonanie Systemu Informacji Miejskiej".

Jak czytaliśmy w uzasadnieniu uchwały, "Obiekt będzie przystosowany do wymogów licencyjnych dla rozgrywek I ligi piłki nożnej. Jednocześnie z powstającej infrastruktury będą korzystać zawodnicy, trenerzy oraz kibice dyscyplin lekkoatletycznych".

Rozpoczęły się konsultacje społeczne dotyczące budowy drogi ekspresowej Łódź–Kozenin, która ma się stać obwodnicą Tomaszowa. Wykonawca zaproponował trzy warianty przebiegu drogi, które wybrał z... 450 (!) opcji przygotowanych na początkowym etapie opracowywania studium.

Na zlecenie Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad, Transport Gdański (wykonawca studium techniczno-ekonomiczno-środowiskowego nowej "eski") wygenerował po co najmniej 150 wariantów przebiegu trasy dla każdego z trzech korytarzy, co dało w sumie 450 wariantów. Na kolejnym etapie wyeliminowano te nieracjonalne i technicznie niemożliwe w realizacji. W efekcie zostały po trzy warianty dla każdego z trzech korytarzy do dalszych analiz (i konsultacji). Odrzucono więc 441 wariantów.

Wyeliminowali korytarz północny i środkowy 

– W efekcie przeprowadzonej analizy odrzucono dwa korytarze (północny i środkowy), na które składało się sześć wariantów. O odrzuceniu korytarza północnego przesądziły przede wszystkim względy ochrony środowiska (biegł przez obszar Natura 2000, był też najdłuższy). Ponadto miał dwa duże węzły na drodze krajowej nr 48 i drodze wojewódzkiej nr 713 (w przypadku każdego pozostałego korytarza był jeden węzeł, który wypadał na drodze powiatowej). Poza tym w przypadku korytarza północnego konieczne było przekroczenie aż czterech linii kolejowych (w pozostałych korytarzach tylko jednej) – informuje łódzki oddział GDDKiA.

Korytarz środkowy (zgodny ze studium trasowania drogi ekspresowej w województwie łódzkim z 2003 r.) opracowany został w dwóch wariantach. – Charakteryzowała go bardzo duża kolizyjność z istniejącą i planowaną zabudową miejscowości Zawada i Kolonia Zawada (postępująca intensyfikacja zagospodarowania na przedmieściu Tomaszowa) oraz sąsiedztwo grot piaskowcowych.  Dlatego do dalszych prac trafiły trzy warianty z tzw. korytarza południowego – dowiadujemy się w GDDKiA.

Zabudują obwodnicą "płuca miasta"

Te warianty uzyskały najwyższą punktację m.in. ze względu na małą kolizyjność z zabudowaniami, z obszarami chronionymi, takimi jak Natura 2000, a także za możliwość budowy węzła na przecięciu z istniejącą drogą ekspresową S8.

Taki wybór już budzi kontrowersje. – Można było poprowadzić obwodnicę przez tereny przemysłowe Tomaszowa, czyli od północnej strony. Tymczasem wybiera się opcję południową, prowadzącą przez "płuca miasta". Przecież tam wypoczywają tomaszowianie. Ta przestrzeń rekreacyjna ma teraz zostać zabrana – denerwuje się jedna z mieszkanek Tomaszowa.

Inwestor i wykonawca uspokajają, że zaproponowane warianty są tylko punktem wyjścia do dalszych prac i konsultacji. – To nie są ostateczne przebiegi przyszłej trasy. Możliwe są m.in. modyfikacje, łączenie ich między sobą oraz w trakcie konsultacji przyjmowanie nowych propozycji i rozwiązań – mówią przedstawiciele GDDKiA.

31 stycznia 2023 r. urodziły się czworaczki państwa Igi i Dominika Żubertów z Twardej. Było to wydarzenie na skalę ogólnopolską, bo takie narodziny mają miejsce raz na ok. 512.000 porodów. Jak dziś miewają się maluchy i ich rodzice?

Jak czterolistna koniczyna

Dzieci przyszły na świat w Instytucie Centrum Zdrowia Matki Polki w Łodzi. To Michalina, Dominika, Aleksander i Tymoteusz, a ich rodzicami są pani Iga, pochodząca z Twardej oraz jej mąż Dominik z Karolinowa. Pobrali się 1 sierpnia 2020 r. Zamieszkali w Twardej, gdzie mieszkają dziś, tylko że już z czwórką uroczych maluchów. Kiedy się dowiedzieli, że urodzi się aż czworo dzieci naraz, byli w ogromnym szoku. Jednak po pewnym czasie oswoili się z tą informacją i wiedzą, że to, co ich spotkało, jest poczwórnym cudem. Nawet na zdjęciu z USG w 10 tygodniu ciąży maluszki wyglądały jak czterolistna koniczyna, która symbolizuje szczęście. Teraz czworaczki rosną jak na drożdżach i nie przypominają już tych kruchych istotek, którymi były na początku. W dniu narodzin Michalina ważyła 1040 gramów, Aleksander 1120 g, Tymoteusz 770 g, a Dominika 970 g.

Dzieci rosną i zwiedzają świat

Obecnie dzieci państwa Żubertów skończyły już 20 miesięcy. Chociaż na pierwszy rzut oka są bardzo do siebie podobne, to rodzice nie mają problemów z ich rozpoznaniem. Poza tym od początku można się było spodziewać, że nie będą identyczne, bo była to ciąża czterokosmówkowa, czteroowodniowa. – Jak dla mnie każde z dzieci jest inne, i z wyglądu, i charakteru. Z dnia na dzień robią się coraz bardziej bystre, pomysłowe i mądre. Ładnie się ze sobą bawią, ale też potrafią wzajemnie sobie dokuczać, jak w każdym rodzeństwie – śmieje się pani Iga.